Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΗΡΗΘΡΟΠΟΙΕΙΟΥ

Τώρα τον χειμώνα οι ενασχολούμενοι με την μελισσοκομία έχουν στην διάθεσή τους περισσότερο χρόνο είτε για να το "ρίξουν έξω" , οι καιροί όμως δεν το επιτρέπουν, είτε για να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα για την νέα μελισσοκομική χρονιά. Είναι σίγουρο ότι οι συνετοί θα υλοποιήσουν την δεύτερη εκδοχή.

Θα ήταν ωφέλιμο πριν από την κατασκευή του κηρηθροποιείου να εντρυφούσαμε με την διαδικασία συλλογής και επεξεργασίας του κεριού της μέλισσας. Πιστεύοντας ότι οι πλειονότητα των μελισσοκόμων κατέχει τις βασικές τουλάχιστον γνώσεις περί του κεριού τις μέλισσας, αποφάσισα να παρουσιάσω πρώτα την κατασκευή του κηρηθροποιείου. Βέβαια αυτή η απόφασή μου δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη, ώστε σε κάποια άλλη παρουσίαση να μην ασχοληθώ με την όλη διαδικασία που απαιτείται σχετικά με την επεξεργασία του κεριού των μελισσών.

Μέσα από αυτή την παρουσίαση θα μάθετε να κατασκευάζετε καλούπια με την χρήση ειδικής γι αυτό τον σκοπό ρευστής σιλικόνης. Δηλαδή έχετε την ευκαιρία να εμπλουτίσετε τις γνώσεις σας για ένα αντικείμενο που πολύ λίγοι επαγγελματίες του είδους γνωρίζουν.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

ΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ:


1. Δύο κιλά ρευστή σιλικόνη καλουπιών μαζί με τον καταλύτη της. Στην κατασκευή χρησιμοποίησα την GRAMMASIL 2001 SILICONE RUBBER BASE SA . Διατίθεται σε συσκευασία κιλού και πέντε κιλών.
2. Δύο έτοιμες κηρήθρες του εμπορίου.
3. Ένα σκεύος που να χωράει την έτοιμη κηρήθρα του εμπορίου.
4. Ένα πλαστικό κουβαδάκι χωρητικότητας δύο κιλών στο οποίο θα γίνει η ανάμιξη της σιλικόνης και του καταλύτη.


ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΜΕ....

Θα δούμε την κατασκευή του κηρηθροποιείου βήμα - βήμα: Βλέπουμε στην εικόνα την ρευστή σιλικόνη, τον καταλύτη και το δοχείο ανάδευσης।


Ρίχνουμε στο δοχείο ανάδευσης την ρευστή σιλικόνη και την ανάλογη ποσότητα του καταλύτη। Προσέχουμε την ποσότητα του καταλύτη να μην υπερβεί την συνιστώμενη ποσότητα του κατασκευαστή που αναγράφεται στην συσκευασία του προϊόντος.


Οι οδηγίες χρήσης που αναγράφονται στην συσκευασία। Να τις διαβάσετε προσεκτικά।


Ανακατεύουμε πολύ καλά την σιλικόνη με τον καταλύτη ώστε να γίνει ένα πολύ καλά ομογενοποιημένο μίγμα.

Η σιλικόνη μας είναι έτοιμη για να τη χρησιμοποιήσουμε।

Εδώ έχω χρησιμοποιήσει ένα ταψάκι αλουμινίου το οποίο ταίριαξε απόλυτα με τις τρεις πλευρές της έτοιμης κηρήθρας। Για να γίνει εφαρμογή και στην τέταρτη πλευρά τοποθέτησα ένα ξύλινο πηχάκι το οποίο κόλλησα με θερμή σιλικόνη ταχείας πήξεως, αποφεύγοντας έτσι την διαρροή της σιλικόνης καλουπιών।


Αμέσως μετά ρίχνουμε την ομογενοποιημένη σιλικόνη στο καλούπι μας με την έτοιμη κηρήθρα του εμπορίου. Εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι το καλούπι μας πρέπει να είναι αλφαδιασμένο. Με ένα αλφάδι λοιπόν κάνουμε το αλφάδιασμα. Η σιλικόνη καταλαμβάνει ομοιόμορφα την περιοχή του καλουπιού και αμέσως διακρίνουμε στην επιφάνεια της σιλικόνης μικρούς θύλακες αέρα (φουσκαλίτσες). Με μια οδοντογλυφίδα σκάμε τους αεροθύλακες και αναταράζουμε ελαφρά το καλούπι χωρίς να χαλάμε το αλφάδιασμα. Σε μισή ώρα περίπου δεν θα δημιουργούνται αεροθύλακες στην επιφάνεια της σιλικόνης . Αφήνουμε το καλούπι μέχρι την επομένη, συνολικά 15 ώρες περίπου και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος χώρου 15 – 25 °C βαθμούς Κελσίου.
Την επομένη μέρα θα δούμε ότι η σιλικόνη έσφιξε και έγινε ένα εύκαμπτο σώμα. Αφαιρούμε πρώτα με προσοχή το ξύλινο πηχάκι που προσθέσαμε στο αλουμινένιο σκεύος και σιγά – σιγά σηκώνουμε την εύκαμπτη πλέον σιλικόνη. Κατόπιν αφαιρούμε την κηρήθρα του εμπορίου και έτσι έχουμε έτοιμο το αντίγραφο της κηρήθρας.
Την διαδικασία που περιέγραψα την κάνουμε δύο φορές, την μια φορά για την μια όψη της κηρήθρας και την άλλη για την αντίθετη όψη।





Το αντίγραφο της κηρήθρας (καλούπι) με το οποίο μπορούμε να παράγουμε χιλιάδες κηρήθρες।




Στο επόμενο θα ολοκληρώσουμε την κατασκευή μας।